Present Simple jest stosowany dla czynności powtarzających się, stałych, typowych. Używany jest w nagłówkach gazet, narracji oraz do określenia przyszłości, jeżeli czynności objęte są rozkładem lub harmonogramem.
Present Simple jest zazwyczaj stosowany dla czynności powtarzających się, stałych, typowych. Używany jest w nagłówkach gazet, narracji oraz do określenia przyszłości, jeżeli czynności objęte są rozkładem, harmonogramem lub planem (np. odjazdy pociągów, koncerty, mecze)
Spis treści
I like football. Lubię piłkę nożną.
She doesn't work. Ona nie pracuje
Does she have a brother? No, she doesn't. Czy ona ma brata? Nie, nie ma.
He plays tennis very well. On dobrze gra w tenisa.
The match starts at 12.30. Mecz zaczyna się o 12.30.
I always do my homework. Zawsze odrabiam zadania domowe.
It doesn't work! To nie działa!
Kate never works. Kasia nigdy nie pracuje.
The train leaves at 5 o'clock. Pociąg odjeżdza o godzinie 17.
She doesn't like swimming. Ona nie lubi pływania [po czasownikach typu: like, dislike, love, hate, enjoy wymagana jest forma gerund - z końcówką ING]
Budowa czasu Present Simple nie jest skomplikowana. Zdanie składa się z podmiotu, czyli np. osoby oraz czasownika w formie podstawowej.
Do trzeciej osoby liczby pojedynczej dodaje się 's' do czasownika, a pytania i przeczenia buduje się z zastosowanem operatora 'do'. Szczegóły budowy zdań twierdzących, przeczączych i pytań znajdują się poniżej:
Podmiot | (określnik częstotliwości) * | czasownik w bezokoliczniku |
---|---|---|
I You She / he / it |
often always sometimes |
work play works |
We You They |
never always sometimes |
do learn swim |
* określnik częstotliwości nie jest konieczny, niemniej często stosowany w czasie Present Simple.
W trzeciej osobie liczby pojedyńczej dodaje się do czasownika s.
W wypadku gdy słowo kończy się na: ss, sh, ch, x, o, s, dodajemy es zamiast s
Gdy słowo kończy się na y zmieniamy na ies, za wyjątkiem czasowników, które przed y mają samogłoskę.
I go to school. Chodzę do szkoły.
You play the piano very well. Ty bardzo dobrze grasz na pianinie.
He goes to dentist twice a year. On chodzi do dentysty dwa razy do roku.
She tries to understand Maths. Ona próbuje zrozumieć matematykę.
It always rains in autumn. Zawsze jesienią pada deszcz.
We like learning English. My lubimy naukę języka angielskiego.
They speak German. Oni mówią po niemiecku.
My dog often barks. Mój pies często szczeka.
These boys play football every Saturday. Ci chłopcy grają w piłkę nożną w każdą sobotę.
Budowa zdania przeczącego polega na dodaniu operatora między osobę a czasownik w bezokoliczniu: „don’t” (wszystkie osoby oprócz trzeciej osoby liczby pojedynczej) lub „doesn’t” (tylko 3 os. l.p., czyli he, she, it)
podmiot + do not (don't) + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania (dla osób I, you, we, they oraz rzeczowników w l.mn.)
podmiot + does not (doesn't) + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania (dla osób he, she, it oraz rzeczowników w l.poj.)
Podmiot | do/does + not | czasownik w bezokoliczniku |
---|---|---|
I You She / he / it |
do not do not does not |
work go play |
We You They |
do not |
play work sit |
W przeczeniach rzadko stosuje się pełne wersje "do not" czy "does not". Zazwyczaj skracamy
I do not drink much coffee = I don't drink much coffee.
He does not play bridge very well = He doesn't play bridge very well.
I don't go to school. Nie chodzę do szkoły.
You don't play the piano very well. Ty nie grasz na pianinie bardzo dobrze.
He doesn't go to dentist twice a year. On nie chodzi do dentysty dwa razy do roku.
She doesn't try to understand Maths. Ona nie próbuje zrozumieć matematyki.
It doesn't rain in autumn. Jesienią nie pada deszcz.
We don't like learning English. My nie lubimy nauki języka angielskiego.
They don't speak German. Oni nie mówią po niemiecku.
My dog doesn't bark often. Mój pies nie szczeka często.
These boys don't play football every Saturday. Ci chłopcy nie grają w piłkę nożną w każdą sobotę.
Pytania w języku polskim często zaczynają się od słówka „czy”, np. „Czy lubisz sporty?” albo „Czy chodzisz na basen w każdy piątek?”. W języku angielskim istnieje tak jakby odpowiednik naszego „czy”, który musi zawsze znajdować się na początku pytania. By nie było zbyt łatwo, w angielskim istnieją dwie wersje „czy” zależne od tego w jakiej osobie jest podmiot. Dla 2 osoby w liczbie pojedynczej stosuje się operator 'does', a dla każdej innej, operator 'do'.
Do/Does | Podmiot | Czasownik w bezokoliczniku |
---|---|---|
Do Do Does |
I you she / he / it |
watch? play? eat? |
Do |
we you they |
paint? work? smoke? |
Does she go to school? Czy ona chodzi do szkoły?
Do these boys play football every Monday? Czy ci chłopcy grają w piłkę nożną w każdy poniedziałek?
Do they speak French? Czy oni mówią po francusku?
Do you like learning English? Czy wy lubicie naukę języka angielskiego?
Do you play the piano very well? Czy ty bardzo dobrze grasz na pianinie?
Does she go to dentist once a month? Czy ona chodzi do dentysty raz w miesiącu?
Does it always rain here? Czy tu zawsze pada deszcz?
Does your dog often bark? Czy twój pies często szczeka?
Does he try to understand women? Czy on próbuje zrozumieć kobiety?
Krótkich odpowiedzi (typu "tak" / "nie") udzielamy za pomocą operatorów do / does (odpowiedź twierdząca - tak) lub don't / doesn't (odpowiedź przecząca - nie).
Przykładowe zdania:
Do you read books? Yes, I do. / No, I don't. Czytasz książki? Tak. / Nie.
Does you father play football? Yes, he does / No, he doesn't. Czy twój tata gra w piłkę? Tak. / Nie.
Do you speak Polish? Yes, we do. / No, we don't. Czy mówicie po polsku? Tak. / Nie.
Czasami nie wystarczy zadanie pytania zaczynającego się od słowa "czy" (czyli standardowo "do you...? does she...?), używamy wtedy zaimków pytających wstawianych na początku zdania:
Zaimki pytające (who, what, where, itd)
Where do the boys play? Gdzie bawią się chłopcy?
What do you like? Co lubisz?
What do they like for breakfast? Co chcą na śniadanie?
Who do you like? Kogo lubisz?
What does he read? Co on czyta? (co lubi czytać, co czytuje - nie w danej chwili - ogólnie)
Czas teraźniejszy prosty, wbrew swojej nazwie, nie jest związany jedynie z teraźniejszością. Używany jest do mówienia o czynnościach zwyczajowych, powtarzanych, typowych, charakterystycznych, nawykach, mających charakter stały, ciągły, nieprzerwany od bliżej nieokreślonego momentu w przeszłości, poprzez teraźniejszość, do bliżej nieokreślonego momentu w przyszłości, mających charakter powtarzający się z różną częstotliwością od bliżej nieokreślonego momentu w przeszłości, poprzez teraźniejszość, do bliżej nieokreślonego momentu w przyszłości, np.
Skoro czasu Present Simple używa się do opisywania zjawisk o charakterze stałym, jest on idealny do opisania wszelakiego rodzaju zjawisk fizycznych, przyrodniczych czy chemicznych (ze względu na ich charakter stały)
W sytuacji kiedy w zdaniu pojawia się czasownik "być" (be), reguły z do/does nie obowiązują.
She is a good worker. Jest dobrym pracownikiem (is - jest)
Zdania twierdzące wraz ze skrótami
They're very fast. Oni sa bardzo szybcy.
She is a doctor. Ona jest lekarzem.
Pytania tworzymy poprzez inwersję, czyli zamianę kolejności podmiotu i orzeczenia.
Is she a good worker? Czy ona jest dobrym pracownikiem? Yes, she is. / No, she isn't. Tak, jest./Nie, nie jest.
Zdania przeczące tworzymy poprzez dodanie "not" do "be"
You aren't a good student. Nie jesteś dobrym uczniem.
My mum isn't a doctor, she is a nurse. Moja mama nie jest lekarzem, jest pielęgniarką.
Ponieważ czas Present Simple wykorzystywany jest do mówienia o czynnościach powtarzających się, charakterystyczne jest dla niego użycie tzw. przysłówków częstotliwości, czyli słów określających w jakich odstępach czasowych czynność się powtarza.
Miejsce przysłówków częstotliwości w zdaniu:
Generalna zasada to umieszczanie przysłówków jednowyrazowych pomiędzy podmiotem a orzeczeniem,
I always get up at 6 o'clock. Zawsze wstaję o 6:00.
a przysłówków dwu- i więcejwyrazowych na końcu zdania,
I play footbal twice a month. Gram w piłkę nożną dwa razy w miesiącu.
Niektóre czasowniki nie można użyć w czasie Present Continuous, mimo że wydaje się że powinny być użyte właśnie w czasie ciągłym. W takiej sytuacji używamy czasu Present Simple.
Czasowniki te dzieli się na kilka grup:
Czasowniki modalne nie zachowują się jak zwykłe czasowniki. Jeżeli użyjemy ich w zdaniu z trzecią osobą, nie dodajemy do nich 's'.
can (potrafić, móc) -> (w 3 os. l.p.) can (czyli się nie zmienia, a nie jak logika wskazuje: cans)
should (powinno się) -> w 3 os. l.p. nie zmienia się
may (być może) -> nie zmienia się
could -> nie zmienia się
Przykłady z czasownikami modalnymi:
Ale uwaga! Czasownik „need” (również modalny) w 3 os. l.p. w twierdzeniach (w przeczeniach i pytaniach forma podstawowa) ma na końcu „s”, np. She needs this job. (Ona potrzebuje tej pracy.)
Przy tworzeniu pytań z czasownikami modalnymi, nie stosujemy operatora 'do'/'does', tylko inwersję wykorzystując czasownik modalny, czyli zamieniami miejscami czasownik modalny z podmiotem:
Analogicznie do pytań, w przeczeniach również nie stosujemy operatora 'do' ani 'does'. Jest to więc o tyle prostsze, że nie trzeba się przejmować trzecią osobą. Przeczenia tworzymy poprzez dodanie 'not' do czasownika modalnego.
Comments
"Niektóre czasowniki nie
"Niektóre czasowniki nie można użyć" - co to jest za język??? Bo z pewnością nie jest to język polski. Błagam, piszcie poprawną polszczyzną! - Niektórych czasowników nie można użyć - wersja poprawna.9
Super rozpisane
Super rozpisane :)
Pozdrawiam, Angielskie Lekcje
Świetny pomysł z
Świetny pomysł z wprowadzeniem spisu treści, gdyż nie trzeba szukać po całym artykule, tylko klik i znalezione. Szkoda, że nie wszędzie tak jest, warto byłoby dodać. Sam artykuł również ciekawy, ale jako że ja się zawsze czepiam, za mało ćwiczeń. Według mnie powinien być podział na ćwiczenia z twierdzeniami, pytaniami, przeczeniami i oczywiście mix. Dzięki temu, każdy kto się uczy Present Simple, sprawdził by się na swoim poziomie. Poza tym, świetna strona. Tylko poprawcie wygląd na komputerze - na komórce świetnie się ogląda, ale na komputerze według mnie marnie.
Świetne opracowanie tematu,
Świetne opracowanie tematu, ale brakuje według mnie jednej, dość ważnej informacji, a mianowicie użycie HAVE w czasie Present Simple. Na innnej podstronie jest opisane użycie have got, ale brakuje tu informacji, że w czasie teraźniejszym można powiedzieć
I have a car
Do you have a car?
I don't have a car
Użycie have z do/does ma takie samo znaczenie jak użycie z have got
Has she got a bike? = Does she have a bike?
Czas teraźniejszy prosty, jak
Czas teraźniejszy prosty, jak sama nazwa wskazuje jest prosty. Jeśli ktoś ma kłopoty z tymi kilkoma prostymy regułami, to znaczy że nie poświęcił na niego więcej niż 10 minut w swoim życiu. W przeciwieństwie do polskiego, czas teraźniejszy jest wręcz banalny. Wystarczy dodać S w trzeciej osobie liczbie pojedynczej i jeśli chodzi o twierdzenia - to nie ma więcej reguł. Koniec. Jedna. Dosłownie jedna rguła do zapamiętania. Pytania pewnie są trudniejsze, bo są aż dwie zasady, czyli albo DO albo DOES na początku zdania. Jeśli chodzi o przeczenia, to wstawiamy doesn't w 3 os albo don't w każdej innej, i w sumie to już wszystko ;)
Jeśli zrobicie choć kilka przykładów, kilka ćwiczeń, sami zobaczycie że ten czas nie ma prawa przysparzać żadnych problemów.
Użycie maszynowej wymowy dla
Użycie maszynowej wymowy dla uczących się angielskiego jest nieporozumieniem. Kto określa godzinę w taki maszynowy sposób? NIKT!
po like nie koniecznie musi
po like nie koniecznie musi byc -ing moze byc bezokolicznik
W podanych przykładach nie
W podanych przykładach nie powinno być przypadkiem:
Does she has a brother?
Witam. Nie można powiedzieć
Witam. Nie można powiedzieć 'Does she has...' jako iż 'S' jest już dodane do DO tworząc 'does'. Jeśli to byłoby przeczenie byłaby identyczna sytuacja 'She does not have....'
wydaje mi sie że jednak
wydaje mi sie że jednak powinno być "does she has a car?"jako że w 3 osobie "do"to właśnie "does"