Zaimki wskazujące używane są by pokazać względną odległość między rozmówcą a omawianym przedmiotem bądź osobą.
Jeśli mówimy o czymś co jest blisko, używamy this /ðɪs/ (liczba pojedyncza) bądź these /ði:z/ (liczba mnoga)
This is my car. (To jest mój samochód)
Hello, this is Tom. Can I speak to Monica, please? (Cześć, Tomek przy telefonie. Mogę rozmawiać z Monika?)
Derek, this is John. Nice to meet you. (Derek, to jest John. Miło cię poznać - przy przedstawianiu osób często używamy this is...)
These are our children. (To są nasze dzieci)
Jeżeli coś jest daleko, używamy that (liczba pojedyncza) i those (liczba mnoga).
That is our house. (To jest nasz dom/Tamten dom jest nasz)
Those are my shoes. (To są nasze buty/Tamte buty są nasze)
Those cars on the street go very fast. (Tamte samochody na ulicy jadą bardzo szybko.)
Zaimki wskazujące zazwyczaj tłumaczymy jako: „ten” (this), „tamten” (that), „te” (these) lub „tamte” (those).
Zwróćmy uwagę, że zaimki używa się inaczej w poszczególnych czasach:
This is a great game. (We are watching the game.)
That was a great game. (The game is over.)
Czyli jeśli coś jest odległe w czasie, używamy that/these