Czy wiesz, że samo przetłumaczenie polskiego CV na język angielski nie wystarczy, aby zdobyć pracę za granicą? Jeśli aplikujesz do międzynarodowej firmy, musisz znać standardy obowiązujące w English CV. Tworzenie takiego życiorysu jest dla Ciebie dużym wyzwaniem? Kiedy CV po angielsku jest niezbędne? Jak uniknąć błędów i zwiększyć swoje szanse w procesie rekrutacji? O tym przeczytasz poniżej.
Marzysz o pracy za granicą? A może jedna z międzynarodowych korporacji otwiera przed Tobą nowe możliwości kariery? To dwa podstawowe przykłady sytuacji, w których CV po angielsku okaże się niezbędne. Innym może być po prostu wymaganie zawarte w ofercie pracy polskiej firmy. Musisz wiedzieć, że międzynarodowa rekrutacja przebiega nieco inaczej niż w Polsce, dlatego jako kandydat, musisz dopasować się do standardów obowiązujących w obcym kraju. W przeciwnym razie Twoja życiowa szansa może przemknąć Ci koło nosa. Oczywiście, jaki kraj, taki obyczaj - dlatego, gdy już zdecydujesz, do jakiej firmy chcesz aplikować - wyszukaj informacje o jej sposobie działania i kulturze.
Język angielski stał się głównym językiem w wielu międzynarodowych firmach. Nic więc dziwnego, że od kandydatów do pracy oczekuje się anglojęzycznego CV. To jeden ze sposobów pokazania, że faktycznie posługujesz się nim na odpowiednim poziomie. Choć polski i angielski życiorys są podobne - dzieli je też wiele różnic. Zobacz, na co zwrócić uwagę i uniknij błędu.
CV pochodzi od łacińskiego Curriculum Vitae, oznaczającego przebieg życia. To skrót używany też w krajach anglojęzycznych, ale jak się okazuje - nie we wszystkich. W takiej formie jest mile widziany w Anglii, Irlandii czy w Nowej Zelandii. Z kolei w USA dominującą formą jest Resume. Niezależnie od tego, do którego z tych państw wysyłasz swój życiorys - zadbaj o to, aby był możliwie zwięzły i konkretny. Nie powinien zajmować więcej niż 2 strony A4, a najlepiej jeśli zmieścisz się na jednej. Postaraj się zawrzeć jedynie najważniejsze informacje z perspektywy pracodawcy, czyli:
Aby stworzyć profesjonalne CV, najlepiej trzymaj się określonego schematu. Przestrzegaj kolejności sekcji i prezentuj jedynie istotne informacje. I najważniejsze - zwróć uwagę na podstawowe różnice między polskojęzyczną a angielskojęzyczną wersją dokumentu.
To prosta sekcja, która nie powinna sprawiać większych problemów. Ważne, aby umieścić imię i nazwisko, a następnie nazwę stanowiska, na które aplikujesz. Poniżej zaś, dane kontaktowe, czyli adres e-mail i numer telefonu. Uwzględnianie informacji dotyczących płci, miejsca urodzenia czy stanu cywilnego są poważnym błędem i mogą przekreślić Twoje szanse na zatrudnienie.
Podobnie jest ze zdjęciem. W English CV lepiej nie zamieszczać fotografii. W taki sposób zagraniczni pracodawcy unikają oskarżeń o dyskryminację kandydatów np. ze względu na rasę czy wiek.
W Polsce profil zawodowy nie stał się jeszcze standardem, ale w innych krajach już tak. Koniecznie pamiętaj o zamieszczeniu tuż pod danymi osobowymi krótkiej informacji na temat Twojego doświadczenia, kluczowych umiejętności i sukcesach.
Podobnie, jak podsumowanie zawodowe - w angielskim CV duże znaczenie mają referencje od poprzednich przełożonych. Najlepiej umieścić je na dole dokumentu w formie danych kontaktowych do pracodawców, z którymi pracowałeś - lub załączyć takie referencje, jako oddzielne pliki.
Aplikujesz do zagranicznej firmy? Nie umieszczaj w CV tłumaczenia polskiej klauzuli o ochronie danych osobowych. Chyba że anglojęzyczny życiorys wysyłasz do polskiej firmy - wtedy warto uwzględnić takie tłumaczenie.