The Past Simple Tense (czas przeszły prosty)
Konstrukcja
Zdania twierdzące:
podmiot + orzeczenie (czasownik w II formie) + reszta zdania
II forma czasowników:
Czasowniki w języku angielskim podzielić można na dwa typy: regularne i nieregularne. Dla czasowników regularnych drugą formę tworzymy poprzez dodanie do bezokolicznika końcówki -ed / -d. W przypadku czasowników nieregularnych drugą formę należy zaczerpnąć z tabeli czasowników nieregularnych.
Przykłady:
I went to school.
Poszedłem do szkoły.
You played the piano very well.
Ty bardzo dobrze zagrałeś na pianinie.
He came to dentist.
On przyszedł do dentysty.
She understood Maths.
Ona zrozumiała matematykę.
It snowed yesterday.
Wczoraj spadł śnieg.
We liked learning English.
My lubiliśmy naukę języka angielskiego.
They told the truth.
Oni powiedzieli prawdę.
My dog bit her.
Mój pies ją ugryzł.
These boys won a football match last Saturday.
Ci chłopcy wygrali mecz piłki nożnej w zeszłą sobotę.
Zasady dodawania końcówki -ed / -d w II formie czasowników regularnych:
Końcówkę -d dodajemy do czasownika regularnego, jeśli kończy się on na literę -e:
like - I liked (lubić - lubiłem),
live - he lived (mieszkać - on mieszkał),
hate - we hated (nienawidzić - my nienawidziliśmy).
Jeżeli czasownik kończy się na spółgłoskę + samogłoskę -y, dodajemy do niego końcówkę -ed, zmieniając -y w -i:
try - he tried (spróbować - on spróbował),
carry - she carried (przynieść - ona przyniosła).
Jeżeli czasownik składa się z jednej sylaby (w wyjątkowych sytuacjach również z dwóch), a trzy jego ostatnie (czasem jedyne) litery to: spółgłoska + samogłoska + spółgłoska, wówczas przed dodaniem końcówki -ed należy podwoić ostatnią literę czasownika:
stop - he stopped (zatrzymać się - on się zatrzymał),
admit - they admitted (przyznać - oni przyznali).
W wypadku pozostałych zakończeń, do czasownika dodajemy końcówkę -ed.
Zdania pytające:
did + podmiot + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania
Did to tzw. operator, czyli nieprzetłumaczalna cząstka, która jest informacją gramatyczną o zastosowanym czasie. Absolutnie nie należy jej tłumaczyć tylko i wyłącznie jako "czy".
Przykłady:
Did I go to school?
Czy poszedłem do szkoły?
Did you play the piano very well?
Czy ty bardzo dobrze zagrałeś na pianinie?
Did he come to dentist?
Czy on przyszedł do dentysty?
Did she understand Maths?
Czy ona zrozumiała matematykę?
Did it snow yesterday?
Czy wczoraj spadł śnieg?
Did we like learning English?
Czy my lubiliśmy naukę języka angielskiego?
Did they tell the truth?
Czy oni powiedzieli prawdę?
Did my dog bite her?
Czy mój pies ją ugryzł?
Did these boys win a football match last Saturday?
Czy ci chłopcy wygrali mecz piłki nożnej w zeszłą sobotę?
Zdania pytające z zaimkiem pytającym:
Jeżeli chcemy zadać pytanie, rozpoczynające się od innego słowa niż "czy", zdanie ma postać:
zaimek pytający + did + podmiot + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania
Przykładowe zaimki pytające:
what - co, jaki, jaka, jakie
who - kto
when - kiedy
where - gdzie
which - który
why - czemu, dlaczego
whose - czyj, czyja, czyje
how much - ile (pytanie o rzeczy niepoliczalne i pieniądze)
how many - ile (pytanie o rzeczy policzalne)
how long - jak długo
which way - którędy
Przykłady:
Which way did you come to work?
Którędy przyszedłeś do pracy?
Why did she like classical music?
Dlaczego ona lubiła muzykę klasyczną?
What did they do?
Co oni zrobili?
How much did it cost?
Ile to kosztowało?
Zdania przeczące:
podmiot + did not (didn't) + orzeczenie (bezokolicznik) + reszta zdania
Przykłady:
I didn't go to school.
Nie poszedłem do szkoły.
You didn't play the piano very well.
Ty nie zagrałeś na pianinie bardzo dobrze.
He didn't come to dentist.
On nie przyszedł do dentysty.
She didn't understand Maths.
Ona nie zrozumiała matematyki.
It didn't snow yesterday.
Wczoraj nie spadł śnieg.
We didn't like learning English.
My nie lubiliśmy nauki języka angielskiego.
They didn't tell the truth.
Oni nie powiedzieli prawdy.
My dog didn't bite her.
Mój pies jej nie ugryzł.
These boys didn't win a football match last Saturday.
Ci chłopcy nie wygrali meczu piłki nożnej w zeszłą sobotę.
Krótkie odpowiedzi:
Krótkich odpowiedzi (typu "tak" / "nie") udzielamy za pomocą operatorów did lub didn't.
Przykłady:
Did you play the piano? ~ Yes, I did. / ~ No, I didn't.
Czy ty zagrałeś na pianinie? ~ Tak. / ~ Nie.
Did he go to dentist? ~ Yes, he did. / No, he didn't.
Czy on poszedł do dentysty? ~ Tak. / ~ Nie.
Did students learn German? ~ Yes, they did. / ~ No, they didn't.
Czy uczniowie nauczyli się niemieckiego? ~ Tak. / ~ Nie.
Czas Past Simple dla czasownika "be" (być):
Powyższych zasad konstrukcji czasu Past Simple nie stosuje się w wypadku czasownika be (być), posiadającego własne reguły tworzenia zdań.
Zdania twierdzące:
I was - ja byłem, ja byłam
you were - ty byłeś, ty byłaś
he was - on był
she was - ona była
it was - ono było / to było
we were - my byliśmy, my byłyśmy
you were - wy byliście, wy byłyście
they were - oni byli, one były
Pytania tworzymy przez INWERSJĘ, czyli zamianę podmiotu i orzeczenia miejscami. Przeczenia tworzymy przez dodanie do was / were słowa przeczącego not.
Zdania przeczące (+ skróty):
I was not (I wasn't) - ja nie byłem, ja nie byłam
you were not (you weren't) - ty nie byłeś, ty nie byłaś
he was not (he wasn't) - on nie był
she was not (she wasn't) - ona nie była
it was not (it wasn't) - ono nie było / to nie było
we were not (we weren't) - my nie byliśmy, my nie byłyśmy
you were not (you weren't) - wy nie byliście, wy nie byłyście
they were not (they weren't) - oni nie byli, one nie były
Przykłady:
You were a good student.
Byłeś dobrym uczniem.
My father wasn't a doctor, he was a teacher.
Mój ojciec nie był lekarzem, on był nauczycielem.
Were they your friends? ~ Yes, they were.
Czy oni byli twoimi przyjaciółmi? ~ Tak.
Was she tall? No, she wasn't.
Czy ona była wysoka? ~ Nie.
Czas Past Simple dla czasownika "have" / "have got" (mieć, posiadać):
Czas Past Simple dla czasownika "mieć" można tworzyć na dwa sposoby.
Zdania z have (mieć, posiadać) tworzone są zgodnie z wszystkimi zasadami konstrukcji czasu Past Simple. Have got (mieć, posiadać) posługuje się własną konstrukcją:
I had got. Had I got? I hadn't got.
Ja miałem. Czy ja miałem? Ja nie miałem.
You had got. Had you got? You hadn't got.
Ty miałeś. Czy ty miałeś? Ty nie miałeś.
He had got. Had he got? He hadn't got.
On miał. Czy on miał? On nie miał.
She had got. Had she got? She hadn't got.
Ona miała. Czy ona miała? Ona nie miała.
It had got. Had it got? It hadn't got.
Ono / to miało. Czy ono / to miało? Ono / to nie miało.
We had got. Had we got? We hadn't got.
My mieliśmy. Czy my mieliśmy? My nie mieliśmy.
You had got. Had you got? You hadn't got.
Wy mieliście. Czy wy mieliście? Wy nie mieliście.
They had got. Had they got? They hadn't got.
Oni mieli. Czy oni mieli? Oni nie mieli.
Czasowniki have oraz have got można stosować zamiennie, pamiętając o różnicach w konstrukcji poszczególnych typów zdań.
Przykłady:
I had a car. LUB I had got a car.
Miałem samochód.
Did he have a big house? LUB Had he got a big house?
Czy on miał duży dom?
~ Yes, he did. LUB ~ Yes, he had.
Tak.
Did they have a job? LUB Had they got a job?
Czy oni mieli pracę?
~ No, they didn't. LUB ~ No, they hadn't.
Nie.
We didn't have much time. LUB We hadn't got much time.
Nie mieliśmy wiele czasu.
Zastosowanie
Czas Past Simple jest odpowiednikiem polskiego czasu przeszłego dla czasowników DOKONANYCH. Dlatego też tłumacząc go na język rodzimy, używamy orzeczeń dokonanych (np.: I did - zrobiłem, I cooked - ugotowałem, I wrote - napisałem) w przeciwieństwie do nieużywanych form niedokonanych ("robiłem", "gotowałem", "pisałem"), charakterystycznych dla czasu Past Continuous.
The Past Simple Tense jest używany do mówienia o czynnościach:
mających miejsce w przeszłości i nieposiadających związku z teraźniejszością (tylko dla czasowników dokonanych), np. I ate my dinner two hours ago. Zjadłem obiad dwie godziny temu. [Czynność wydarzyła się w przeszłości i zakładamy, że nie ma związku z teraźniejszą (brak teraźniejszych konsekwencji). Ponadto "zjadłem", w przeciwieństwie do "jadłem", jest czasownikiem dokonanym.].
Określenia czasu charakterystyczne dla Past Simple Tense:
a week / month / year ago (tydzień / miesiąc / rok temu),
before (przedtem, wcześniej),
in the past (w przeszłości),
last week / month / year (w zeszłym tygodniu / miesiącu / roku),
the day before yesterday (przedwczoraj),
yesterday (wczoraj).
Miejsce określeń czasu w zdaniu:
określenia czasu umieszczamy na końcu zdania, np. I passed the exam two days ago. Zdałem egzamin dwa dni temu., rzadziej na początku zdania: Yesterday we were in Rome. Wczoraj byliśmy w Rzymie.
Czas Past Simple dla czasowników nieużywanych w czasie Past Continuous:
Czasu Past Simple używamy z czasownikami, których nie wolno zastosować w czasie Past Continuous, mimo iż z logicznego punktu widzenia należałoby ten czas wybrać.
Czasowniki te podzielić można na następujące grupy:
czynności zmysłów: hear (słyszeć), see (widzieć, rozumieć), smell (czuć zapach, pachnieć), taste (smakować, mieć smak);
emocje, uczucia i nastawienie psychiczne: admire (podziwiać, uwielbiać), dislike (nie lubić), fear (odczuwać strach, bać się), feel (czuć), hate (nienawidzić), like (lubić), love (kochać), prefer (preferować, woleć);
czynności, procesy i stany umysłowe: believe (wierzyć), depend (zależeć, być uwarunkowanym), expect (oczekiwać, spodziewać się, przypuszczać, sądzić), forget (zapominać), hope (mieć nadzieję), imagine (wyobrażać sobie), know (wiedzieć, znać), mean (mieć na myśli, znaczyć), notice (zauważać), realise (uświadamiać sobie, zdawać sobie sprawę), recognise (rozpoznawać), regret (żałować), remember (pamiętać), seem (wydawać się), suppose (przypuszczać), think (sądzić, uważać), understand (rozumieć);
czynności i stany związane z posiadaniem: belong (należeć), cost (kosztować), have (posiadać), own (posiadać), need (potrzebować), possess (posiadać), want (chcieć), wish (życzyć sobie lub komuś);
inne: agree (zgadzać się), concern (martwić, niepokoić, dotyczyć), consist of (składać się z), contain (zawierać, mieścić w sobie), owe (zawdzięczać), signify (oznaczać, mieć znaczenie), sound (sprawiać wrażenie, brzmieć).